جلسه سوم
استاد دهکردی گفته بودند که برای کشاندن مخاطب به نوشته از تکنیک narrative hook استفاده کنیم. narrative hook مثل یک قلاب که ماهی را میکشد فرد را به خواندن نوشته میکشاند. اما من هر چه فکر میکنم جمله ای کشاننده به ذهنم نمی رسد. پس اینگونه شروع می کنم.
از آنجایی که بچه ها از جلسه قبل فهمیده بودند که اگر دیر برسند جایی برای نشستن ندارند یک ربع قبل از شروع کلاس، نصف کلاس پر بود.
استاد ابن جلسه هم در مورد الفبای مورس پرسید. همچنین یک روش که با استفاده از آن میتوان در یک سایت خاص کلمه خاصی را سرچ کرد را هم یاد داد. که البته یکی از روش های حک کردن هم هست.
مثل اینکه استاد شب قبل نخوابیده بود و کمی بی حوصله بود. بچه ها هم که از زمزمه کردن و شلوغ کردن خسته نمی شوند. علاوه بر این به قول استاد کلاس کنج زیاد دارد و بچه ها چون چهره شان در این کنج ها دیده نمیشود از این فضا ها استفاده می کردند و تا دلشان میخواست شلوغ می کردند. استاد بعد از کلی تذکر دادن ناگهان عصبانی شد و تهدید به ترک کردن کلاس کرد که کلاس بعد از آن کمی، فقط کمی ساکت شد.
بعد از این استاد دو مورد استفاده از google translate را یاد داد. برخلاف تصور ما که فکر میکنیم این سرویس فقط به درد ترجمه دست و پاشکسته( البته در مورد ترجمه فارسی) میخورد امکانات فوق العاده ای دارد.
بعد از آن باز رفتیم سراغ تایپ ده انگشتی و دانه دانه از بچه ها خواسته شد دستانشان را بالا بیاورند و روی هوا کلمه تایپ کنند.
